Bardzo dziękuję za ciepłe przyjęcie.

Idąc za ciosem i kontynuując wątek z pierwszej notki i komentarzy Pana Saturna: “Z jakiej to statystyki wypadł ten zaczyn bojowy…” i Pana Valsera, że “W Szwajcarii funkcjonuje system…”

 

To super, że w Szwajcarii funkcjonuje taki czy inny system. Właściwie postawione pytanie powinno brzmieć: “Skąd w Szwajcarii funkcjonuje taki system? Jak się tam wziął? Dlaczego się tam wziął?” I w domyśle, że u nas nie, nasza wina, ale co można podpatrzyć i zrobić u siebie (oczywiście to nie jest łatwe, jest wręcz super trudne, ale nie niemożliwe :-) jednak wątku innowacji społecznych na razie nie pogłębiajmy, bo to trudniejsze niż te bąble zmiany Prof. Andrzeja Nowaka psychologa).

Tak się składa, że ja też miałem taki epizod w życiu, iż mieszkałem w Genewie.

Pochodząc z Polski i przyglądając się z bliska, jak Helweci zorganizowali swój kraj, czułem się prawie zawsze “zdołowany”. Łatwo jest myśleć o Szwajcarii, będąc w Polsce, że oni mają lepiej i łatwiej, bo mają góry, a my w kraju nad Wisłą nie. Takie same góry, a nawet wyższe mają Austriacy, ale nie są tak dobrze zorganizowani jak Szwajcarzy. Wszystko u Szwajcarów zaś jest wypracowane. I jest to tak różne, od tego co można zauważyć w Polsce. W wielu wymiarach także bardzo inspirujące i pouczające. 

Przyglądając się, ale tak, aby widzieć, bardzo szybko wychwytuje się lokalny mit i “tajemnice poliszynela” dotyczącą tego, że obecni Szwajcarzy swój zaczyn mają od ukrytych w górach francuskich templariuszy. Fakt niby niepromowany przez ostatnie 700 lat, a dostrzegalnym na każdym kroku.

Templariusze są mitem założycielskim tego kraju, leżącego w środku Alp i to oni nadali Szwajcarii doktrynę. Doktrynę, która przez lata udowodniła swoją skuteczność. Polega ona na tym, że powszechna uzbrojona i wyćwiczoną milicja/pospolite ruszenie, daje ochronę kręcącym całym interesem bankierom (czy to pochodzącym z Francji templariuszom, czy też bankierskim rodzin z północy Włoch). Bankierzy zaś gwarantują prosperity tubylcom. Zwłaszcza właścicielom posiadającym dużo ziemi. Co jest największym honorem i nobilitacja, bo „nie może być patriota ten, kto nie ma majątku”.

 

https://www.youtube.com/watch?v=ndTbiDQjbiE

 

Historia Szwajcarii ma początek w piątek 13 października 1307 roku, gdy tysiące członków Zakonu Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona (wojowników rekrutujących się z najlepszych rodów całej Europy, twórców nowoczesnej bankowości, na bazie systemu “hawala” przywiezionym od arabów, którzy podobno odnaleźli też skarb świątyni Salomona w Ziemi Świętej), ucieka i ukrywa się przed prześladowaniem ze strony Króla Francji Filipa IV. Znika bez śladu wraz ze swoim legendarnym skarbem.

http://www.rp.pl/Rzecz-o-historii/310129894-Imperium-templariuszy-upadlo-w-piatek-trzynastego.html

“Liczebność zakonu w różnych okresach była różna, jednak tuż przed upadkiem zakon liczył ok. 4500 ludzi, z czego 1000 to najwyżej postawieni w hierarchii bracia-rycerze, pozostali to bracia służebni, rzemieślnicy i kapelani-duchowni. Z tej liczby 2000 przebywało we Francji, a 2500 poza nią.”

https://pl.wikipedia.org/wiki/Templariusze#Historia

 

“Smutny to kraj, który potrzebuje bohaterów” - Bertolt Brecht

W tym samym czasie, w ciągu dosłownie kilku lat, Szwajcaria wyrasta na centrum bankowe świata. Halweci osiadli w Alpach, jeszcze za czasów Juliusza Cezara, mające kontakt z wysoko rozwinięta cywilizacja, Legionami Rzymskimi, skupiają się co najwyżej na wypasie zwierząt. Podglądając ich, nie przejawiają, przez piętnaście wieków, żadnych ciągot państwotwórczych. Nagle w swojej historii, w ciągu kilku lat organizują się doskonale i uruchamiają skuteczne powstanie przeciwko Habsburgom. 

Propaganda tłumacząca tę historię, którą był pomysł na powstanie i późniejszy sukces, legendą o dzielnym kuszniku Wilhelmie Tellu. Który spowodowany uciskiem starosty Habsburgów (żyda o nazwisku Gessler), własnym przykładem zainspirował innych prostych chłopów i pociągnął ich do wspólnej walki.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Wilhelm_Tell

Data kiedy Wilhelm Tell “zestrzelił jabłko” z głowy swojego syna to 18 listopada 1307, czyli niecały miesiąc po tym jak templariusze zniknęli nagle z Francji. :-)

http://historykon.pl/18-listopada-1307-roku-wilhelm-tell-zestrzelil-jablko-z-glowy-swego-syna/

Najciekawszy jest finał tej batalii, który odbył się 15 listopada 1315 roku w bitwie pod Morgarten (czyli 8 lat po tym, jak “zniknęli templariusze” we Francji i rok po tym, gdy na stosie w Paryżu zmarł Wielki Mistrz Templariuszy Jakub de Molay - który zasłynął prowadzeniem do boju 300 pancernych braci, przeciw 10 tysiącom żołnierzy egipskiego sułtana szturmującego Akkę).

 

Półtora tysiąca “prostych pasterzy owiec” udowadnia, że nagle są mistrzami taktyki wojskowej i doskonałymi piechurami. Wpuszczają w zasadzkę 12-14 tysięcy profesjonalnego, wyćwiczonego wojska Habsburgów. Prości “górale”, zabijają ponad 2000 świetnie wyszkolonych i wyekwipowanych rycerzy. Sami tracą 12 kompanów. ;-)

https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Morgarten

Dalej legenda jest o tym, jak ci prości chłopi oprócz wygrania potyczek wojennych z Austrią, wymyślają w XIV wieku w swojej codziennej praktyce sprawowania władzy demokrację bezpośrednią. Tak bliską doświadczeniu rycerskiemu i ich “okrągłym stołom”.

Od tego momentu Szwajcarzy stają się też najemnikami wynajmowanymi przez wszystkie dwory Europy. Ostatecznie zostają ochroniarzami samego Papieża.

Historie z bankowością Szwajcarii tłumaczy się tym, że najemnicy, przywożąc złoto do domu (nie przepijając i przepuszczając na miejscu, jak na psów wojny by przystało?) zaczynają pożyczać je innym. Tak powstają szwajcarskie banki i ich fortuny.



Szwajcarzy, przez swoje 700 lat dorobili się w swojej historii jedynie dwóch bohaterów. Jednego wymyślonego sztucznie (kusznika Wilhelma Tella), który miał być legendą na to, że za sprawą stali ukrywający się templariusze. Drugi bohater to finansista i filantrop Henri Dunant, pomysłodawca i założyciel Czerwonego Krzyża. Organizacji, dzięki której Szwajcaria, a dokładniej Genewa stała się światowym centrum zarządzania globalnym bogactwem i dyplomacji (w niecały wiek później, do tego grona dołącza także Nowy Jork). To w Genewie i w Nowym Jorku są dwie siedziby ONZ.

 

O tym opowiadał na ostatniej konferencji LUL Pan Michał Chlipała, w wykładzie o historii ewakuacji medycznej. Ale wątku :-) tego, jak takie struktury jak Czerwony Krzyż przydawały się w wywiadzie i dlaczego najbogatsze rodziny, w tym z USA w czasach późniejszych wysyłały tam swoich synów, już nie ciągnął. :-) 

Szwajcarzy goszczą u siebie najróżniejsze rozmowy, negocjacje, instytucje światowe. Korzystają zaś z każdej. Mają zawsze najlepsze informacje z pierwszej ręki. Zwiększają dzięki temu swój handel i działalność bankową. Przechowują u siebie, jeszcze więcej środków finansowych, z całego świata. Cieszą się za to wizerunkiem “neutralności”.

Innych bohaterów w historii Szwajcarii nie odnotowano.

 

I jaki z tego wniosek dla nas? :-) Bo to tym trzeba jakoś zakończyć.

Wniosek jest taki, na który stara się odpowiedzieć cały dział w ekonomii zwany “ekonomią instytucjonalną”. W jednym kraju jest tak, a w innym inaczej, bo w jednym udało się powołać i rozkręcić organizację, doprowadzając do sytuacji, że ona rozwijając się, wręcz się instytucjonalizuje. W innym nie lub te instytucje są bardzo słabe.

 

Jak to jednak robić? Skąd znaleźć sobie “iskrę” do zaczynu ;-) i dalej do czynu. O tym zapewne w kolejnych notkach i komentarzach.

---

tagi: demokracja  szwajcaria  instytucje  templariusze  współpraca  wolność jest w grupie  czerwony krzyż 

	bosman80
	25 czerwca 2024 13:58

34     1798    14 zaloguj sie by polubić